Ondertussen werd de sleutel van ons appartement terug ingeleverd, werden onze meubels verkocht, onze jobs opgezegd, de facturen papiermolen stopgezet, en ons hele hebben en houden in enkele dozen op de zolder van Maarten’s ouders achtergelaten. Er komt heel wat bij kijken voor je vertrekt voor onbepaalde duur, maar zelfs op de dag van het vertrek hadden we het eigenlijk nog steeds niet door.

Op 28 oktober 2014 vertrokken we terug gepakt en gezakt en op 29 oktober kwamen we aan in Phnom Penh. Beetje onwennig wel. Kan ik het nog? Kan ik nog op budget leven of ben ik een prinses geworden? Kan ik nog zonder plannen leven, of heb ik toch het Belgische agenda-leven een beetje overgenomen? Kan ik terug onbezonnen en van dag tot dag leven en er ook van genieten? Kan ik leven zonder te denken aan de toekomst? Wanneer en waar gaan we ons settlen, wanneer en waar komen er kinderen? Wat doen we hierna?

Het duurt enkele weken voor je jou deze vragen niet meer stelt, we moeten eerlijk zijn. Af en toe steken ze zelfs nog eens de kop op. Na 4 jaar comfortabel leven en terwijl iedereen een huis (ver)bouwt en kindjes krijgt, is het niet gemakkelijk om plots het roer om te gooien en anders te gaan leven. Het is immers even wennen aan het idee dat je niet binnen enkele weken terug bent, terug facturen in de bus krijgt, mails te beantwoorden hebt, terug naar de supermarkt kan in België, terug in jouw vertrouwde bed kan slapen en iedereen gewoon terug een bezoekje kan brengen. En vooral, dat je ook geen idee hebt of en wanneer je terug een ‘normaal’ leven zal hebben. Onze toekomst ligt nu volledig open, zonder plan, zonder datum, zonder iets. Zelfs morgen ligt niet vast.

Na 4 jaar sedentair leven, neemt het dus toch even tijd om los te laten en terug gewoon te worden aan de nieuwe gang van zaken. Je bent het immers niet meer gewoon dat elke dag iets volledig nieuws kan brengen, dat je de vrijheid hebt om elke dag te doen en te laten wat je wilt, dat je de zotste plannen kan maken voor het komende jaar (en jaren) en dat nog niets vastligt.

Nu zullen jullie misschien zeggen, maar zo leefden jullie toch ook in Brussel? Dat is waar, wij leefden van dag tot dag, konden plots op zaterdagochtend beslissen om naar Parijs te gaan, gingen voor 24 u naar Budapest, en deden ook wat de dag ons ingaf. We leefden inderdaad met de grootste vrijheid en deden de zotste dingen die in ons opkwamen. Maar toch is dat nog anders. Je hebt een job die op je wacht, je hebt verplichtingen, en je hebt toch nooit het gevoel dat alles en werkelijk alles mogelijk is. Als wij vandaag beslissen om 4 weken in New York te gaan leven, 2 weken op een boot de Amazone willen afvaren, Chinees willen leren in Beijing, Engelse les willen geven in Korea, kiwi’s willen plukken in Nieuw-Zeeland, … dan kunnen wij dat. Alles is mogelijk, het gekste idee. Dat klinkt allemaal de max, en dat is het ook. Maar geef nu zelf toe, die vrijheid, het gebrek aan plannen, geen verplichtingen, daar zou iedereen toch aan moeten wennen.

Neem nu, wie had gedacht dat ik onze eerste blogs live zou zetten van op het dak van een appartement in Hong Kong, terwijl er een saucisse hondje aan mijn voeten zit te snuffelen. 4 weken geleden kregen we immers het idee dat we Kerst wel graag in Hong Kong wilden doorbrengen. En nu zitten we 3 weken in Hong Kong, in mensen hun appartement te housesitten en voor hun worsthondje Poppy te zorgen.

Maar dus, de eerste weken weet je niet goed wat er gebeurt, moet je wat wennen aan om de zoveel dagen in een ander bed slapen, alles elke keer terug in die rugzakken steken, mottige broeken met birckenstocks dragen en geen kleedjes met hakken, terug de gekste dingen eten, ‘s nachts kikkers ontwijken in de badkamer, gekko-stronten op je lakens spotten, enz.

Maak je dus geen illusies, vertrekken zonder plan of einddatum, alles loslaten, iedereen missen, het is niet gemakkelijk. Bovendien leef je dicht bij jezelf en bij je partner. Maar na enkele weekjes zijn we het terug gewoon en lijkt de toekomst nog veraf, de wereldkaart nog te weinig ontgonnen, en de nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen en wat nog komen zal des te groter.

Voor een lekker hapje Belgisch comfortfood en een leuke stadswandeling zo tijdens de kerstperiode, kan je hier eens een kijkje nemen. Iets leuks om met de hele familie te doen. Zeker nu de kerstmarkt er staat.