D
oes it make a hard (wo)man humble? Die zangers, dat zijn toch altijd zo een drama queens… We moeten toegeven, dat valt allemaal heel goed mee. Het is een grootstad zoals een ander, met heel wat minder ladyboys en crazy stuff dan iedereen altijd doet uitschijnen.
Wanneer je langere tijd in Zuid-Oost Azië vertoeft, dan paseer je gemakkelijk enkele malen in Bangkok. Zo spendeerden wij ook wel wat tijd in BKK, en hadden zo de kans om de stad beter te leren kennen en in ons op te nemen. De stad werd echter niet één van onze favorieten, het mist voor ons een zekere “je ne sais quoi”. Na een tijd begon het wel een soort thuisstad te worden: een leuke en gemakkelijke stad om naar terug te keren, even tot rust te komen, en terug alles op orde te stellen voor een nieuwe bestemming. Je hebt er immers alles wat je nodig hebt en kan terug alle Westerse dingen inslaan voor onderweg, kan lekker eten voor geen geld, en je kan er zelfs een gebroken tand laten repareren. Dat laatste, daar kan Maarten van meespreken.
Wij nemen in Bangkok ook telkens een beetje de tijd om in het perfecte hostel Siamaze (www.siamaze.com) onze blogachterstand weg te werken en onze foto’s te selecteren. Hoewel dat niet altijd van een leien dakje loopt. Er is hier immers veel afleiding, in de vorm van eten natuurlijk en verrassend genoeg ook in de vorm van shoppingmalls. Zelfs al ben je geen shopping mall mens, zoals wij, zelfs dan slaag je erin om i.p.v. het geplande uurtje (om al het broodnodige in te slaan), plots 5 uur rond te slalommen in weer een nieuw ontdekte shoppingmall. Foodstalls, chique supermarkten met alles wat we nodig hebben en meer én proevertjes,… Bovendien, we zijn het er beiden over eens dat ze die shoppingmalls zo inrichten dat je telkens weer afgeleid wordt door iets anders. Dat is natuurlijk hun bedoeling, we know, maar zelfs als je er tegen gewapend bent, dan nog is er geen ontkomen aan.
Tijdens ons ronddwalen in deze malls komen we wel steeds op leuke dingen uit, zoals een plaatselijke boysband die op veel bijval en vooral veel gegil mag rekenen van Thaise tienermeisjes die op een verhoogje met vanalles staan te zwaaien. Zo komen we ook uit op een plaatselijk filmfestival (met enkel films gefilmd in Thailand) en zo kunnen we, in één van de comfortabelste cinema’s ooit, meteen 2 gratis films meepikken (waarvan er slechts eentje van het filmfestival zelf was…).
We dwalen natuurlijk niet enkel rond in van die gemakkelijke (en lekker koude) shoppingmalls, ook gewoon ronddwalen in de stad doen we graag, net zoals in eender welke stad. Zij het dat het wandelaars hier niet echt gemakkelijk wordt gemaakt. Chinatown, de marktjes, foodstalls, bootje in bootje uit, jonge gasten allerhande halsbrekende toeren zien doen met een rattan takraw bal op pleintjes waar je plots terechtkomt, begaaide taxichauffeurs en soi-drivers, de bekende maar toch niet zo alomtegenwoordige en niet zo promiscue bars, enz. Velen komen hier wellicht ook voor al de luxehotels, fancy restaurants en roof top bars, maar wij willen liever nog wat langer onderweg blijven :-).
Bangkok is ook heel aangenaam door het alomtegenwoordige water dat er doorheen stroomt. De Chao Phraya is de grote wateras die door Bangkok loopt, waar je een watertaxi of de publieke boot kan nemen om van tempel naar tempel te dobberen. Er zijn echter ook ontelbare smalle kanaaltjes, waar je op een khlongbootje van stop naar stop scheurt, langs beide zijden omsloten door grote buildings, kleinere woonhuizen, achtertuintjes en pleintjes, grafittimuren, enz. Een van onze favorieten in Bangkok. Het wordt ook algauw duidelijk waarom er aan weerszijden van de khlongbootjes een doek hangt dat je kan optrekken naar wens. En die wens komt er voornamelijk wanneer er van dat lekker proper kanaalwater jouw bootje binnensplascht door de snelheid van eigen boot of die van de ternauwernood passerende en langsscheurende tegenliggers.
Maar bon, het liefste wat we doen in Bangkok is eigenlijk de Chatuchakmarkt die enkel in het weekend plaatsvindt. U weze gewaarschuwd, deze markt is grandioos groot en de eerste keer loop je er garantie verloren. Best is dus op voorhand even het kaartje te raadplegen en uit te stippelen wat je graag wilt doen. Er zijn immers heel wat secties waar je de zoveelste toeristenspulletjes en toeristen/hippiekleren kan kopen, die je eens je thuis bent toch in een vergeetput steekt. Voor zij die richting die markt gaan, wij bezoeken het liefste sectie 2, 3 en 4, vlakbij de ingang van MTR station Kamphaeng Phet. Dit is ook meteen het stukje van de markt waar je de meeste hippe Thai tegenkomt. Leuke winkeltjes, upcoming creatieve designers, enz. Daar, of hoe kan het ook anders, zijn meteen ook onze favoriete restaurantjes (Prik Yuak/Green Chilli, hun verse fruitsap-buur Louk Som en Din Pao).
Natuurlijk trekken wij ook onze toeristenschoenen aan en bezoeken we meerdere tempels met rode en gouden daken, beeldende muurschilderingen en blinkende buddha’s in alle formaten, zoals Wat Arun en Wat Poh. Ook het Royal Palace en Wat Phra Kaew krijgen van ons een bezoekje. Er loopt wel meer volk rond dan in Disneyland op hun drukste dag van het jaar, maar bon. Wij gaan dan maar zodra het ‘s ochtends open is op de thee bij koning Bumibol, en dan is het een beetje minder koppen lopen. Ook in het Jim Thompson huis zetten wij een (bloot) voetje binnen. Een villa van jewelste bestaande uit allerhande antieke teak houten huisjes op stelten, met prachtige Oosterse meubels en kunst, en zicht op het water. Daar zou ik ook geen neen tegen zeggen. Zouden ze hier soms housesitters nodig hebben?
Kortom, Bangkok does not make a hard (wo)man humble, but it grows on you. Ook zin om rond te dwalen in Bangkok, neem hier even een kijkje bij onze foto’s.
Voor lokale lekkernijen, neem hier even een kijkje om te weten wat we tussen onze chopsticks kregen in Thailand. Zelf zin in een potje Thais, ga even langs bij onze favoriete Thai in Brussel, lees er alles over hier.