W

e hebben zo iets met plannen, wij doen dat niet. We hebben vaak enkel een ruw idee van waar we naartoe zullen gaan, maar we plannen bijna nooit iets meerdere dagen op voorhand. Het leukste is als we ook ons ruwe idee niet volgen en de reeds bijna onbestaande planning volledig op de helling zetten. Zo belandden we ook in Bali. We waren in Thailand, en waren op weg naar Japan. Bleek het niet het goede moment voor onze portemonnee om ons aldaar te begeven, juist omdat wij niets op voorhand plannen… Tja… Dus werd het volgende plan Australië (hoewel ook niet goed voor de geldbuidel). Alvorens voet aan wal te zetten down under, wouden we graag leren duiken. Dat bleek niet duur in Thailand, zodus, het leek een strak plan om dat nog even daar te leren alvorens de oversteek te maken.

Hoewel, Maarten zijn extensieve opzoekingswerk leverde een verrassende vergelijking op. Naar de duikplek binnen Thailand met de trein, daar minder goede accommodatie en van daar naar Australië met de vlieger bleek plots minder ideaal. Het bleek immers goedkoper om naar Bali te vliegen, daar niet enkel al duikend te baden tussen de vissen maar ook te baden in luxe, en dan door te vliegen naar Australië. Op 12 u werd dus het plan Japan omgedoopt tot ‘baden in luxe in Bali – Australië – Japan een ander keertje’. Voilà, vluchten geboekt en 36 u later lagen we al aan het zwembad van ons resort in Bali in plaats van op een tatami in een halve ingemaakte kast in Japan. ’t Leven kan schoon zijn als ge niets plant. Neem het van ons aan.

Wij gingen echter niet duiken in Bali zelf, maar op het eiland net aan de overkant van het water, Nusa Lembongan. Een echte aanrader. Mushroom Bay is zoveel kleiner, rustiger, minder toeristisch en authentieker dan het ‘vaste land’ van Bali. Er was bijna geen kat te bespeuren (zeker nu tijdens het laag seizoen), we konden slapen in mooie hotels en uitgebreid dineren voor geen geld, en ook de lokale cultuur kon je inderdaad nog heel authentiek opsnuiven.

Dat laatste konden we bij aankomst al meteen in actie omzetten. Het was immers Nyepi, oftewel Balinees Nieuwjaar. Op vrijdagavond (oudejaar) verzamelde iedereen rond de “big tree” met een kleurige lange rok rond de lenden gewikkeld (ja wij ook, iedereen moet zich aan de traditie houden). De vrouwen een extra sjaal rond de lenden, de mannen een witte sjerp rond hun hoofd gevouwen tot een soort hoedje. Tijdens de feestelijkheden werden er allerhande kleurrijke, expressieve en excentrieke papier-maché monsters op de schouders van de Balinezen gehesen en half al dansend door het dorp en rond de big tree gedragen om aan het einde van de avond in vlammen op te gaan om het kwade te bezweren. Wat niet-plannen je allemaal niet oplevert. 

Het niet-plannen had ons om dezelfde reden wel bijna niet op het eiland gebracht, gezien de laatste ferry op oudejaar vroeger vaart en pas opnieuw te water gaat binnen twee dagen. Tja, details… We hadden ook niet bepaald ingecalculeerd dat het op Nyepi (Nieuwjaarsdag) een rustdag was. Een dag van ‘silence & contemplation’ om jouw goede voornemens te maken voor het volgende jaar, in volledige stilte, in jouw huis, zonder elektriciteit of internet. Ze nemen dit heel serieus en als toerist mag je ook jouw hotel en soms zelfs jouw kamer niet uit. Wij mogen echter wel buiten op het domein, hoewel ook zonder elektriciteit, telefoon, internet, enz. We zijn dus verplicht om aan het zwembad te liggen, zonder enig geluid om je heen en zonder bereikbaar te zijn. Vervelend, uiterst vervelend…

Op die laatste ferry leerden we ook onverwachts de enige Belgische duikinstructrice kennen van het eiland, Wendy uit Schoten. Voilà, duiklessen bij Wendy van Bali Hai ook geregeld. Zo zie je maar dat alles altijd vrij snel op zijn pootjes valt. Zondag was onze eerste dag duiken gepland, na die volledige en ‘vervelende’ dag verplichte rust. En Katelijne moet eerlijk zijn, ze had al enkele mogelijke ontsnappingstechnieken verzonnen, want geef nu zelf toe, dat lijkt toch best wel scary zo de diepte in.

Wendy bleek echter de perfecte instructrice en had hopen geduld. Na de eerste (soms onwennige) gewenningslessen in het zwembad, de cursus doorbladeren en de eerste frustraties met afdrijven en golven van jewelste op zee, voelden we ons echter als een vis in het open water. Een wereld van verschil als je goed begeleid wordt. De eerste echte duiken samen met Wendy waren top en het geeft hopen zelfvertrouwen als je plots die onderwaterwereld de baas kunt. Katelijne verzon nu al helemaal andere ontsnappingstechnieken, van die aard om langer onder water te kunnen blijven. 

Bovendien is het beschermde maritieme reservaat rond Nusa Lembongan en nabijgelegen Nusa Ceningan en Nusa Penida, een perfecte plaats om te leren duiken. Je leert hier immers in verschillende omstandigheden duiken, wat je raar maar waar meer zelfvertrouwen geeft dan als je het zou leren als er weinig stroming of golven zouden zijn. Zo ben je beter voorbereid op verschillende situaties en dive sites.

Je hoort vaak van duikers dat je jou niet kan inbeelden wat het met je doet, maar dat het zo waanzinnig is dat er een hele andere wereld opengaat. Dat je nu onder die golven en blauwe onbekende vlaktes plots ook jouw weg kent. En dat cliché kunnen wij nu enkel bevestigen. Het is echt ongelooflijk. Plots kan je echt de hele wereld de baas, allez toch tot 18 m diepte. Plots lijken die grote blauwe onbekende oneindigheden geen gekke plaatsen meer, maar nieuwe plaatsen om te ontdekken. Super leuk en het overwinnen van de angst voor de diepte en het onbekende méér dan waard. Want eigenlijk is het allemaal niet zo scary.

We mochten genieten van mooie koralen, trigger fish, puffer fish, hele familie’s nemo’s, duivelvissen, unicorn fish, fluitvissen, enz. We waren ook helemaal ondersteboven van die immense schildpad waar we op een meter afstand boven zwommen: af en toe keek hij eens naar ons terwijl hij rustig verder bleef eten. Maar wat is er nog zo bijzonder aan Nusa Lembongan? Je kan er duiken tussen gigantische Manta Rays, uitzonderlijk! Je vergeet zowaar onder te blijven wanneer er zo eentje langs zwemt (beginnersfoutje :-)), zolang je jouw adem maar niet inhoudt van het verschieten. In de zomer kan je hier ook massieve maanvissen, oftewel Mola Mola gadeslaan, een reden om nog eens terug te gaan en ons duiken verder op punt te zetten. Wauw!

Zodra we Bali onder water hadden leren kennen, was het natuurlijk ook tijd voor een kijkje boven water. We zouden het al bijna vergeten. Ons tourtje met de brommer rond Nusa Lembongan en Nusa Ceningan betoverde ons volledig. Deze eilanden zijn echt magnifiek. Die turquoise en witte brekende golven, die vulkaanachtige kliffen, die baaien met razend en blauw water, die zonsondergangen, kleine tempeltjes met tsjingeling muziek, kleine dorpjes, zeewierboerderijen op het water…. Die kracht, die authenticiteit, die kleuren, die intensiteit, die ruwheid, … Man, als er één cliché waar is, dan is het dat Bali perfect is voor een huwelijksreis. En wil je echt nog ongerept(er) Bali, doe ons een plezier en zoek deze eilanden op (maar hou ze intact). 

We beloonden onze dagen duiken en het halen van onze PADI open water met enkele nachten op het nabijgelegen eiland Nusa Ceningan. Enkel te bereiken met de boot of via een brugje waar je enkel met tweewielers of te voet over kan. Wij kozen er een idyllisch hotelletje op een klif waar prachtige surfersgolven tegenslaan. Een zalige vakantie van vakantie… Need I say more?

Bali, you haven’t seen the last of us…

Wil jij ook meer zien, klik dan hier voor onze foto’s.