All posts filed under: Oude blog

Van de Rode Zee naar België

Published by

Wanneer we op donderdag 9 december 2010 met de trein langs de Rijn rijden, wordt het tijd om de laatste blog op papier te zetten. Een perfect sfeervol plekje, want tijdens het schrijven kunnen we de zon zien opkomen boven de besneeuwde velden en de huizen vol blinkende kerstverlichting. Ondertussen tellen we ook meteen de laatste uurtjes van onze reis… Binnen 10 uur komen we immers thuis aan, en zal deze laatste blog online verschijnen. Tijd dus om onze avonturen neer te pennen die ons van Nijl naar Rijn brachten…

Ethiopië

Published by

Op drie weken van het einde van onze reis, wordt het tijd om onze blog nog eens van nieuwe avonturen te voorzien. Nu we onze laatste dagen in Egypte doorbrengen in het zonnetje met zicht op de Nijl, is het daar het ideale moment voor. Gedurende onze maand in Ethiopië was het internet ongeveer zo snel als een ontbindende schildpad, dus die verhalen hebben even op zich moeten laten wachten. Maar beter laat dan nooit, vers van de pers…

Reeds een jaar op stap…

Published by

Op 7 oktober 2010 is het net een jaar geleden dat wij gepakt en gezakt de trein opstapten in Brussel, met als bestemming … Azië. Ik zou maar 2 maanden meereizen, aangezien op 1 december een nieuwe job op mij wachtte in Antwerpen. Hoe het komt dat ik hier dan toch nog zoveel andere verhalen heb meegemaakt, kunnen jullie op de volgende blog lezen.

Kenya

Published by

Onze avonturen in Afrika zetten we verder aan de overkant van een nieuwe grens: Kenia. Een land vol prachtige natuur, wildlife in alle vormen en kleuren, een mix tussen christendom en islam, ontzettend vriendelijke mensen, meer Swahilicultuur aan de kust, en zelfs enkele echt bruisende steden … Wat wil je nog meer? (meer vakantie misschien 🙂 ?)

Tanzania

Published by

Na de eilanden van Zanzibar verkend te hebben, is het tijd om de Swahilikust achter ons te laten en terug het vaste land van Tanzania op te zoeken. Dit varen we tegemoet met een lokale zeilboot en na een hele dag varen, spotten we eindelijk land, gelukkig maar. We zeilen Tanzania binnen in de haven van Tanga en parkeren ons houten schuitje tussen de containerbergen.

Zanzibar

Published by

Op 26 augustus staan we gepakt en gezakt op de luchthaven van Istanbul om aan een nieuw deel van de reis te beginnen: Oost-Afrika. Na het posten van de doos zijn we nu 11 kg lichter, onze bagage welteverstaan, en we verwachten dus een probleemloze check-in. Think again. De mensen van de balie willen ons niet laten vliegen, aangezien ze schrik hebben dat we in Tanzania teruggestuurd zullen worden.

Turkije

Published by

We steken de grens tussen Georgië en Turkije over met zicht op de Zwarte Zee, die we de komende week in Turkije niet uit het oog zullen verliezen. We zullen echter niet lang in Turkije blijven, aangezien we binnen een week reeds het vliegtuig op moeten in Istanbul, richting Afrika. Het plan was om van hier geleidelijk aan Tanzania te bereiken en dan van daar naar België te vliegen. Aangezien we het echter met de torenhoge temperaturen wel wat gehad hebben, vliegen we eerst naar Tanzania en zullen we van daaruit richting België reizen. Zo vermijden we de warme temperaturen en volgen we een beetje de winter in plaats van de zomer.

Georgië

Published by

De dag voor ik weer een iets oudere doos word, komen we aan in Tbilisi, de hoofdstad van Georgië. We zoeken er ons een leuk hotelletje uit voor de gelegenheid en kunnen dan weer aan een nieuwe citytrip beginnen. De stad ligt langs een rivier, tussen heuvels in die volgebouwd zijn met Georgisch orthodoxe kerkjes en versterkte burchten. Je kan hier nog heel wat oude huisjes en dito marktjes vinden, maar er zijn ook heel wat modernere gebouwen en tal van trendy straatjes die barsten van de bruisende bars en restaurants. Vooral ’s avonds wanneer al de bruggen, kerkjes, en forten verlicht zijn, heeft de stad ontzettend veel charme.

Azerbeidjan

Published by

Alvorens voet aan wal te zetten in Baku, de hoofstad van Azerbeidjan, moeten we eerst op de overzetboot geraken. Uiteindelijk laat de schipper van de “Mylkurie” ons op 31 juli de Kaspische zee overvaren. We varen mee met een cargoschip dat treinwagons naar de overkant vervoert. Wel gek, de wagons rijden gewoon tot in de boot, en worden in Baku meteen weer op rails gezet. De kajuiten van de boot die niet bezet worden door matrozen, kunnen aan passagiers verhuurd worden. Onafgezien van het feit dat onze kajuit een ware sauna is, is deze overzet wel een leuke ervaring. Op de boot kan je tijdens de overtocht gewoon vrij rondlopen, en op het verroeste dek is het echt aangenaam vertoeven. Met een frisse zeebries op je snoet, kan je hier immers urenlang naar de dijnende zee staren.